Marianne is al zo lang als ze zich kan herinneren bezig met handwerken. Van kinds af aan is ze bezig geweest met borduren, breien en haken, met daarnaast nog uitstapjes naar weven, patchwork en quilten en spinnen. Van haar oma van vader’s kant heeft ze haar kritische oog en het blijven streven naar een perfect resultaat. Van alle verschillende vormen van handwerken is borduren toch wat haar het meest aanspreekt, met name Hardanger borduren en nu natuurlijk ook temari.
In 2016 kwam ze min of meer toevallig in aanraking met temari. Ze deed een workshop zijdevilten bij Marijke Boeijen en die had ook een paar temari ballen liggen. Marianne’s belangstelling was gewekt en thuis werd er meteen driftig ge-googled en op YouTube gekeken. Aan de hand van de video’s van YouTube werden de eerste ballen gemaakt. Gewoon nadoen, eigenlijk nog niet echt begrijpen wat ze deed. Maar gaandeweg kwam er, onder andere m.b.v. een boekje van Jessica de Boer en wat Japanse boekjes, meer inzicht en begrip. Een grote stap voorwaarts was de aanschaf van het boek ‘Temari Techniques’ van Barbara Suess. Verschillende losse stukjes vielen nu op hun plaats en het boek stelde haar in staat om werkelijk inzicht te krijgen in de opbouw en werkwijzen van temari en wat er allemaal bij komt kijken. In plaats van gebruik te maken van piepschuimen ballen als ondergrond ging ze nu ook zelf haar ballen maken en dat beviel heel goed. Na even experimenteren bleek de eigen gesponnen wol als binnenste kern het beste te bevallen, vaak met een belletje of rammeltje er in. Daar omheen zachtere wol die gewoon in de winkel gekocht is en als bovenste laag gewoon machinegaren. Het borduren ontwikkelde zich ook. Steeds moeilijkere verdelingen, patronen en ontwerpen werden aangepakt en afgewerkt. Een van de mooie dingen van temari is dat er zo ontzettend veel mogelijkheden zijn en dat je steeds kunt blijven groeien in je vaardigheid. Daarnaast is het gewoon ook heerlijk (soms bijna meditatief) om te doen.
L